گل گاوزبان دارای ساقه هایی شیار دار و خاردار است. برگهایش ساده و پوشیده از تارهای زبر و خشن می باشند. گلهای این گیاه به رنگهای آبی، سفید، بنفش هستند. به احتمال زیاد این گیاه از نواحی شمال آفریقا به مناطق دیگر جهان راه یافته است و امروزه در مناطقی همچون مدیترانه، نواحی شمالی آفریقا و در بخش هایی از خاورمیانه کاشت می شود. ماده مؤثره گل گاو زبان سرشار از ویتامین C است. همچنین گل گاوزبان حاوی موسیلاژ میزان 5%-3% ، فلاونوئید به میزان 15/0% ، آنتوسیانین با آگلیکون، دلفینیدین و سیانیدین به میزان 43/13% و به مقدار کمی آلکالئوید از دسته پیرولیزیدین است. املاح سدیم و پتاسیم در دم کرده 10% گلبرگ های گل گاو زبان به میزان 5/11 و520 میلی گرم در لیتر می باشد. مکانیزم اثر وجود سدیم و پتاسیم در گل گاو زبان منجر میگردد تا این گیاه خاصیت ادرار آور پیدا کند. لذا در بهبود عفونت های ادراری مفید است. نکات داروئی وجود ویتامین C و فلانوئید‌ها به مقادر بالا در گل‌ گاوزبان موجب تقویت سیستم ایمنی می‌شوند. از طرف دیگر ضد درد و ضد التهاب بودن از دیگر خواص گل‌گاوزبان است که به بهبود گلو درد و سرماخوردگی کمک می‌کند. از دیگر خواص گل گاوزبان بهبود فشار خون بالا است. گل گاوزبان حاوی آنتی اکسیدان‌ها است و از طریق آن‌ها موجب بهبود گردش خون می‌شود و این گیاه دارویی فشار خون بالا را بهبود می بخشد.